Selecteer een pagina

find beautyPff, ik kan jullie op een briefje geven. Het jaar begint niet al te rooskleurig. We beginnen met het afscheid van een ontzettend lief mens. De spil van onze familie. Onze lieve opa. Dus ja, verdriet alom. Leuk is anders. Maar ook weer een moment om, jawel, dankbaar te zijn voor een aantal dingen. Namelijk,

Aardige mensen. Die je een glimlach toewerpen als ze langs je lopen. De deur even open houden als ze je aan zien komen snellen met tig boodschappentassen en een peuter aan je had. Of die even een praatje met je peuter maken en je een fijne dag wensen als je met de fiets voor het spoor staat te wachten. Ik word blij van jullie, aardige mensen. Blijf je ding doen, wordt de wereld echt mooier van!

BF Des weer voor het eerst in het nieuwe jaar zien. Daar heel blij om zijn en dat duidelijk maken door een dikke stomp op haar arm gevolgd door; “Ik vind dit leuk, weer zo samen!” en dan toegelachen worden en die godsgruwelijk mooie tanden van dr te zien.

Familieband. In de Clubcake werd het me afgelopen week vaker gezegd. Wat jouw familie heeft is echt bijzonder. Bijna iedereen woont in de buurt en jullie kunnen elkaar steunen in deze moeilijke tijd. Dat besef ik nu des te meer. Van alle kanten kwamen ontzettend lieve steunbetuigingen, maar ook in onze familie zelf steunden we op elkaars schouders en uitten we ons verdriet na het overlijden van ons opperhoofd. We gaan samen door een moeilijke tijd en dat samen maakt het zoveel draaglijker. Trots ben ik daarop. Mijn familie, zo groot en zo mooi.

De geur van sneeuw. Ik ruik het als er sneeuw komt en niemand gelooft mij. Iedereen verklaart mij altijd voor gek als ik de deur uit stap, mijn neus in de lucht gooi en roep: ‘Ja hoor! We krijgen sneeuw!’. Tom heeft na bijna 14 jaar dan eindelijk geleerd te stoppen met het rollen van zijn ogen. Want geloof het of niet, als ik roep dat er sneeuw komt omdat ik het ruik, dan kun je er de donder op zetten dat er sneeuw komt. De lucht ruikt frisser, helderderderder, lekker! No need voor Piet Paulusma.

Spelletjesavonden en spontane logeerpartijtjes. Mijn opa was elke vrijdag en zaterdag bij mijn vader thuis. Op zaterdag gingen we dan vaak langs om samen te eten en kon de Mini Draak spelletjes spelen met zijn Ojang (overgrootvader). En ja, dat valt dan ineens weg… Om de eerste vrijdag en zaterdag zoals we gewend waren wat vrolijker door te komen besloten we richting mijn vader te gaan. Met een bult patat en snacks (“Met hoeveel mensen gaan jullie dit eten?” vroeg de snackbarmedewerkster verschrikt) en spelletjes. Tot diep in de nacht gilden we de boel bij elkaar tijdens Halli Galli, bouwden we de meest zenuwslopende toren met Jenga, vraten we ons misselijk aan soep en Bossche bollen en luierden we op de bank.. Ach, dan blijven we ook gewoon lekker slapen tot zondag! Een bitterzoet weekend, maar heerlijk om deze samen door te brengen.

Er is nog een heleboel meer om dankbaar voor te zijn, maar dit waren toch wel de mooiste. Wat waren jouw Bossche Bollen van de afgelopen tijd?

Love, peace and een Bossche Bol of bananensoes voor midden in de nacht!
sigwhite2