Selecteer een pagina

gratefulDe lente is duidelijk in aantocht, vogeltjes fluiten, de zon laat zich van zijn betere kant zien en ik vind dat een goed moment om nog maar eventjes stil te staan bij wat persoonlijke zonnestraaltjes.

De zondagochtendstilte. Oooh hier houd ik zoveel van. Luister maar eens goed als je zondagochtend wakker wordt (sorry voor alle nachtbrakers, jullie missen dit mooiste moment van de zondag). Je hoort amper iets! Buiten is het stiller. Met de lente in aantocht hoor je hier en daar een vogeltje ontwaken, af en toe hoor je nog wel eens een gillend kind, maar afgezien van dat is het stiller. Of beter gezegd serener. Wij wonen naast de Ring van Groningen en ook daar merk je het. Het eeuwige geruis van auto’s lijkt even gestopt. Want de meeste mensen hoeven niet te werken en iedereen ligt nog lekker knus in zijn/haar bedje. Misschien ook wel te genieten van diezelfde stilte. En dat is zo heerlijk. In huize Leesjeblij is dit de enige dag waar geen wekker wordt gezet, dus voor ons éxtra lekker als het buiten ook nog eens stil is. Zondagochtendstilte, ik sluit je voor eeuwig in mijn hart!

Een peuterpuber die af en toe minder peuterpubert. Horendol werd ik van hem. AL-LES is ‘nee’. En dan niet rustig ‘nee’. Direct alles uit je handen slaand ‘nee’! Inclusief boze blikken en gillend rollen over de grond. Ik wist niet meer wat ik moest op een he-le-boel momenten. Samen zaten we dan jankend aan het ontbijt. Hij omdat hij tóch maar geen broodje pindakaas wilde en ik omdat we al een week lang zo elke dag zaten. Ik.wist.het.niet.meer. En toen… werd hij wakker en was het geen probleem dat hij een luier om moest, of uberhaupt kleren aan moest. Het was ook een stuk makkelijker broodjes smeren, want hij hield het bij 1 beslissing. Wat een rust kun je dan ineens voelen! Eventjes niet meer op eierschalen lopen, hiephoi! Peuterpuber die af en toe minder pubert, please, blijf voor altijd…

Plakoogjes plakken. Je kent ze wel Van die plastic oogjes met zwarte pupilletjes erin die je overal op kunt plakken. Ik plakte ze op mijn flesje water en nu word ik steeds vrolijk aangekeken door mijn flesje. Hey, lach me uit, maar het zijn de kleine dingetjes hè?

Veel uitjes in het verschiet. Van etentjes tot concerten. En HOERA een van vrijdag tot en met zondag kindloos weekend! Ik kijk naar alles uit, maar ik denk naar dat weekend nog het meeste. Even geen luiers verschonen, bedenken hoe we hem nu weer van de grond af krijgen of WAT DAN OOK. Hoewel lekker eten mijn hartje doet overslaan en concerten maken mij ontzettend blij van binnen (mits goed uitgevoerd, anders is het een waste of money. Ik kijk jou aan, Mr. Pharrell Williams -_- ).

Vandaag. Suikerbrood met 2 lagen roomboter, broodjes breken, kleuren, tekenen, port in champagneglazen, nootjes van De Kaaskop, kaas, goed gezelschap, rennen door de gang en veel lachen. Buiten regen, binnen alleen maar warmte :)

De zon. De zon! DE ZON!! We liepen laatst van het centrum naar huis en ik voelde de zon op mijn gezicht. IK VOELDE HEM!! Hij overmeesterde de kou! En wat was het heerlijk dat warme gevoel op je huid te voelen. Warm fuzzy feelings in my belly! En toen kreeg ik het super warm in mijn dikke winterjas en begon ik te zweten, maar we waren nog lang niet thuis en het werd steeds warmer en dat vond ik vies voelen en… OK ZON I LOVE YOU! EINDE!

So, what’s your story? Wat waren jouw gouden momentjes van de afgelopen dagen?

Love, peace and a slice of Salted Caramel Chocolate Fudge Cake!
sigwhite2

 

 

 

Fotocredits