Selecteer een pagina

Gratitude cadeauAfgelopen zaterdag zag ik mijn 31e levensjaar ingaan. Zoals elk jaar vier ik het niet of klein. Dit jaar was dat niet anders. Lekker klein, niet teveel poespas, met de mensen die het dichtstbij mij stonden. En ook al misten er 2 hele belangrijke, dit was een van de meest perfecte verjaardagen in jaren. En dus vind ik dat ik deze zaterdag 6 juni 2015 een dikke vette thank you verschuldigd ben. Namelijk voor de volgende dingen:

❤ Donaties aan het NVHP. Hoe dol ik ook op cadeautjes ben (maar echt, ik word al blij als je een gum als verrassing voor me meeneemt, want VERRASSIIING!), ik krijg al 31 jaar lang cadeaus en vond het niet per se nodig dit voort te zetten. Dus vroeg ik iedereen het geld wat ze aan mij wilden spenderen te doneren aan het NVHP (Nederlandse Vereniging van Hemoflie-Patienten). Dit werd dan ook gul gedaan en het voelde een beetje als steun voor onze minidraak! Hartverwarmend to the max. Maar hoe lief was het dat ik naast de donaties ook toch nog een paar envelopjes en cadeautjes kreeg! Hiephoi!

Tranen. Maar echt tranen van intens geluk. Ik kreeg namelijk een prachtige Gratitude Journal geschreven door twee vrouwtjes die in een jaar tijd mijn hart hebben gestolen als superdupermegaduo (ook apart van elkaar hoor!). Ze schreven hoe dankbaar ze waren voor mij. Ze schreven dingen die ik eigenlijk als normaal zag, maar zij als speciaal. Het raakte me als een dikke vette voetbal midden in het doel geschoten door [insert goede voetballer, ik heb daar geen verstand van, ik zou zelf David Beckham zeggen, want mjammm]. ‘Oooeeh, je krijgt een cadeau waar je van moet huilen!’ gilde N. al bijna verrukt toen we het eens over mijn verjaarsfeestje hadden. And boy, did I cry. Nog net niet Oprah’s ugly cry, maar misschien een beetje Chrissy Teigen toen haar hubster John Legend een dikke vette speech hield tijdens de Golden Globes. Anyhow, gelukstranen zijn de beste, vooral door zulke lieve woorden. Voor de een misschien een lijst met een papiertje erin, maar voor mij de wereld.

Samen. Oké, een klein beetje insidersinfo. Ik kom uit een gescheiden gezin. En het was al heel wat jaren geleden dat ik mijn verjaardag samen met mijn ouders vierde. Elk jaar vierde ik het apart. Eerst met de een en dan met de ander, want ja… gewenning denk ik? Maar dit jaar was het anders en het was een speciaal iets. Een mooi iets, waar ik jaren op kan teren! Want ik vierde het dit jaar wel met mijn beide ouders tegelijk. En met mijn vader’s gezin, mijn opa, mijn moeder’s zus en man, mijn neefje, mijn vrouwtjes en mijn eigen gezin. Een mengelmoesje van families voelde als 1 grote familie en mede daardoor maakte het mijn verjaardag een van de mooiste ooit!

Lekker eten. Sorry, not sorry. Het mag wel duidelijk zijn, ik ben dol op eten, dus dit ontbreekt ook echt niet aan het lijstje! Van mijn vaders awesome cookingskills tot mijn favo chocoladetaartje die ik maakte en een ietwat minder goed gelukte vanille perzikenmousse taart (wat de pret niet mocht drukken, want eten). We deden speurtochtjes naar mijn vaders overheerlijke homemade frikadelletjes* (die we helaas niet vonden) en mijn broer struinde het halve huis af zoekend naar nog meer slagroomsoesjes. Never a dull moment kan ik jullie zeggen! *Nee, niet zoals bij je snackbar om de hoek, maar eeh ja… Moluks. En heel lekker! Google is je best friend zou ik zeggen ; )

Zorgeloos spelen. Niet alleen ik, maar mijn zoon genoot ontzettend van deze dag. Vermaakte zich zo goed met gietertjes en water. Ging daarna weer door naar zijn treintjes en childe ook nog even met zijn ooms en tante op de bank. Soms ook een kusje halen bij Tete, oma en beppe en even lekker op schoot bij Tanne A. en gieren om spelletjes op de iPad.

Uitslapen. Voor velen is dit niet uitslapen, maar voor mij (en een heleboel andere ouders) wel. Ik lag heerlijk in mijn mandje tot een uurtje of 8! En dat op zaterdag, kan niet beter. Uitslapen, sorry dat ik je zo heb verwaarloosd! Ik hoop je gauw weer te zien!

Overspoeld worden door berichtjes. Allemachtig, wat was het een bult. En nou kunnen we allemaal janken dat Facebookfelicitaties onpersoonlijk en stom zijn, maar ik vond ze wél leuk en lief! Mensen nemen toch maar even de moeite om wat aandacht aan jou te besteden die dag. Who cares dat Facebook ze eraan herinnert je te feliciteren. Ik voelde me jarig en dat kwam mede door Facebookfelicitaties, whatsappjes, oh en zelfs een felicitatiefilmpje die me nog even extra deed lachen. BAM, in mijn 31-jarige pocket!

Onverwachte cadeaus. Die gekke papadraak kwam met een veel te gek cadeau. Een droom voor iedere koekenbakker! Ik vond het teveel, voelde me haast schuldig dat hij me zoiets wilde geven, want ik ben ook maar werkloos,  maar er kwam stellig uit dat ik me er maar bij neer moest leggen en het aan moest nemen. Want ik had dit verdiend, na zo’n kutjaar en had eindelijk iets gevonden waar ik mijn ei in kwijt kan (haha, pun not intended, maar ik bak graag en daar kan ik eieren in kwijt, hahahaha. Ok, zo grappig was het niet, maar wel grinnikgrappig)! Dan wil hij met alle liefde zoiets geven, de schat. Waarop ik weer uitkraamde; ‘Ja maar jij had ook een kutjahahaaaar, sorry dat ik je een boek voor je verjaardag gahaaaaf!’ Ugh, hoe dat vrouwenbrein soms ook werkt is niet te volgen. Aan mijn lieve barmhartige vent; Dankjewel, dat je mij steunt, mij motiveert en me altijd weer weet te verrassen. Ik bekroon je vandaag, 9 juni 2015 tot koning van de cadeaus.

Als thuis voelen. Spelletjes spelen achter de computer, buiten in de tuin gie-ren om flauwe grappen (sorry buren), binnen samen Trivia Crack spelen, beetje pingelen op de piano of gewoon lekker niks doen. Het kon allemaal. Iedereen deed zijn ding en voelde zich fijn. En dat vind ik fijn. Dat we niet geforceerd in een kringetje zitten, kaas en komkommer in ons mik te douwen en ons werk te bespreken. Sorry als dit wel jouw soort verjaardagen zijn, maar mijn kopje thee is het gewoon niet. Tenzij het oude kaas is en ik af en toe wel even uit het kringetje mag stappen om een dansje te doen.

Niet verjaardag gerelateerd, maar wel het noemen waard:

Grote plannen hebben die klein beginnen. Ik ben met iets bezig. Of beter gezegd, WIJ zijn met iets bezig. En het wordt leuk. Ik wil nog niet vertellen wat, maar jullie komen er nog achter. Het maakt me blij en gemotiveerd. HET IS ZO RETELEUK! Maar ik ga het nog niet vertellen :)

Persoonlijke groei. Ik merk aan mezelf dat ik na een bewogen jaar met genoeg obstakels anders in het leven sta. Durfde veel (innerlijke) uitdagingen aan te gaan en ben er aardig uit gekomen. Rustiger, (zelfver)zekerder en meer zelfkennis. Dat voelt fijn. Dat geeft meer rust. Ik merk het niet alleen bij mezelf, maar ook bij een aantal mensen in mijn omgeving die zichzelf zijn tegengekomen en beseffen wat ze willen in het leven. GOOD JOB GUYS! We komen er wel! :D

Zo! Eigenlijk ben ik dankbaar voor nog veel meer, maar dit dekt de lading wel een beetje. Wat zijn jouw taartjes van de afgelopen tijd? Opschrijven hè?!

Love, peace and a big piece of chocolate birthdaycake!
sigwhite