❤ Ze dacht dat ik dood ging. Toen ze me op de brancard van de galerij afgereden zag worden. In de ambulance, naar het ziekenhuis. Wilde naar me toe rennen om er voor me te zijn, maar wist dat ik dan alleen maar overstuur zou raken en dus haar gevoel liet voor wat het was en het op zijn beloop liet gaan. Amper een half uur later werd haar kleinzoon, onze minidraak gezond en wel geboren.

❤ Ze appt me: “Gaat alles goed met jullie?” Net op die momenten dat het even niet zo lekker gaat.

❤ En ze brengt me nog wel eens pannetjes soep als ik ziek in bed lig.

❤ Of gewoon een bakje soep voor me invriest, omdat ze weer een lekkere heeft gemaakt en die met me wil delen.

❤ Ze zag het aan me toen ik zwanger was, terwijl nog niemand het wist en ikzelf er nog maar amper een week of wat achter was. Ze appte: “Ben je zwanger ofzo?” Een dag voordat we het blijde nieuws wilden vertellen.

❤ Ze is de allerbeste maatjes met die kleine dondersteen van ons. Niemand kan er omheen, de band tussen die twee.

❤ Oh en al die vrienden van mijn broer en mij die ze als haar eigen kinderen beschouwde, onderdak bood, een bord eten gaf en ze het gevoel gaf alsof ze thuis waren. Want sommigen van hen hadden dat niet echt.

❤ Ze luisterde naar me als we aan ons “waarheidstafeltje” zaten waar we niet over elkaar oordeelden, maar naar elkaars verhaal luisterden.

❤ Dat ze keer op keer zei dat ik rustig moest doen als ik dat niet was. Ik begreep nooit waarom ze dat zo zei. Totdat ik besefte dat ik van mezelf gewoon niet altijd zo’n rustig persoon was.

❤ Belde me op nadat onze zoon de diagnose hemofilie kreeg en zei: “Knoop dit goed in je oren. Aiden heeft jullie uitgekozen omdat hij dit met jullie wil doorstaan. Vergeet dat niet!” Ja, janken natuurlijk.

❤ Ze liet me haar hand als hoofdsteun gebruiken als zij voorin de auto zat en ik achterin. Al slapend en kwijlend op haar naar achter gebogen hand, want dat vond ik het fijnst.

❤ Ze kon als de beste over mijn hoofd aaien en mijn haar uit mijn gezicht vegen als ik ziek was. Oh en dan de bedjes op de bank maken, niemand maakte ze beter dan zij.

❤ Ze was een ster in dansen op Madonna, The Spice Girls, Kate Bush, Swing Out Sisters of Crowded House. Samen met mij. In de woonkamer. Het voelde als feest. Elke keer weer!

❤ Of die koude winterdagen, waarop ze mijn donkerblauwe clowntjes maillot op de verwarming legde, me onder de warme deken vandaan haalde, mijn voorverwarmde maillot om mijn beentjes deed en me aan de bovenkant van de maillot zo uit bed tilde. Het leek wel kermis in de winter.

❤ Ik kon gek van haar worden als ze weer met iedereen moest kletsen tijdens het boodschappen doen, maar eigenlijk is ze gewoon een super gezellig mens!

❤ Oh en ze abseilde samen met mij voor Pink Ribbon 20 meter naar beneden op de Grote Markt, omdat ik alleen moest. Had ik al gezegd dat ze een bad ass is?

❤ En over bad ass gesproken. Ik werd ooit als tienermeisje van mijn fiets getrokken en in mijn gezicht gespuugd door een volwassen vent. Tijdens het gesprek bij de politie sprak ze hem zo hard aan dat de beste man alleen maar beteuterd omlaag keek en ja en amen zei op alles wat ze hem vertelde. “Als ik haar in de kroeg tegenkom zal ik haar trakteren op een biertje.” “ZE IS GODDOMME 13! WAT DENK JE ZELF?!” “Eeeh, ja mevrouw..” HAHA!

❤ Leerde me samen met mijn vader hoe we de kleine dingen in het leven moesten waarderen. Van een glaasje Cerise in het weekend tot een klein houten doosje met schatten voor mijn zoon.

❤ Werkte zich een slag in de rondte om mijn broer en mij (en die vriend(inn)en die het merendeel van de week over de vloer kwamen) te kunnen onderhouden.

Mijn mama. Ze deed het allemaal. Een tijdje samen, een tijdje alleen. Met stress, met hard werken, maar met alle liefde die ze had en heeft. En nu ik zelf mama ben hoop ik dat ik net zo’n te gekke moeder word als zij. Want zoals die van mij is er geen ander. Mijn mem, mijn mama, mijn memmela, die gekke tollol. Dankjewel, voor al het moois, al het irritante, al het stomme, al het moeilijke, al het liefs, alle tranen en alle keren lachen. Daardoor leer ik over mezelf en wie ik wil zijn. En dat is een te gekke moeder. Die open is naar de wereld, haar kinderen en hun vrienden. Die ze leert hoe de wereld in elkaar zit zonder het voor te kauwen. Die het voelt als haar kinderen zich niet goed voelen, of het merkt als haar dochter zwanger is. En die niet zeurde als ik een stiekem uit huis sneakte terwijl ze met het raam open sliep en waarschijnlijk alles hoorde ;-)

Fijne moederdag to all mama’s, bijna mama’s, halve mama’s, soort van mama’s, wat voor mama’s dan ook. Niet vergeten, zolang je je stinkende best doet, doe je het goed. Een slechte dag maakt je nog geen slechte mama.

Love, peace and twee moorkoppen omdat het moederdag is!