De wonderen zijn de wereld nog niet uit! Ik voel inspiratie. Ik heb wat te vertellen. En ik wil het graag met jullie delen. Omdat ik denk dat er meer zijn die iets voelen, maar het niet najagen. Omdat ik denk dat het belangrijk is dat we juist na moeten jagen wat we voelen.
Jarenlang heb ik het gedacht. Er is niet zoveel magisch aan mij. Ik weet niet goed wat ik wil. Ik heb mijn school niet afgemaakt. Ik heb mijn administratieve opleiding gekozen omdat (#truestory) ik een knopjes-tic had en tsja, ze hadden toen van die elektrische typemachines. Een plus een is twee, right? Nadat ik was gestopt met mijn MBO opleiding ben ik maar gaan werken. Onder het mom van; ik ga nog wel vinden wat ik leuk vind! Maar niets was minder waar. Want in 2002 startte mijn reis door de wereld van administratieve en secretariële rompslomp en die stopte pas in 2014!
Al die tijd deed ik maar wat de logische stap was. Werk vinden in de richting waarvoor ik geleerd had. En al die tijd popte een en dezelfde gedachte regelmatig in mijn hoofd; ‘Het is niet mijn droombaan, maar hey, het brengt geld in het laatje en dat is toch wat zou moeten?’ Freaking twaalf jaar lang diezelfde gedachte. Twaalf jaar lang denken dat er niks beters in me zit. Dat dit was hoe het zou moeten. Onderaan de ladder beginnen bij een callcenter en me vervolgens steeds een stapje verder omhoog werken. Want wat kan ik nou nog meer? Niks toch?! Maar was dit wel de ladder die ik wilde beklimmen? Nee, maar ja… ‘Het brengt geld in het laatje en dat is toch wat zou moeten?’
Totdat het noodlot toesloeg in 2014. I hit rock bottom. Lang verhaal kort, ik had mijzelf omhoog gewerkt en kreeg er fijn voor betaald. Kon hierdoor parttime werken en de rest van de tijd genieten van mijn gezin. Little did I know dat ik mezelf zo over de kop zou werken voor een duivel van een baas, dat ik met een burnout thuis zou komen te zitten en vervolgens een dikke angststoornis zou ontwikkelen. Zit je dan, met je gevulde bankrekening, helemaal naar de klote, geen zin meer in de dag en een kop alsof ik dagelijks met een schijf citroen in m’n mik liep. Om over dat genieten van mijn gezin maar te zwijgen. Ik had me ziek gemeld en en besloot vrijwel direct dat ik de koe bij de horens moest vatten. Geen tijd om nog langer in mijn bed te willen blijven liggen, aanpakken die hap! Vele dagen huilen, paniekaanvallen en therapiesessies volgden. Een periode waar je U tegen zegt, maar wat resulteerde tot geloven dat er écht wel magie in mij zat!
En die magie had niks te maken met een kantoorbaan! Had niks te maken met doen wat er van je verwacht wordt. Doen omdat je geleerd wordt dat je eerst hard moet leren en daarna in die richting je carrière op moet gaan bouwen. Doen omdat je niet werd geleerd te luisteren naar de magie in JOU! Naar je gevoel. JOUW kernwaarden!
Het had alles te maken met het feit dat ik graag mijn eigen pad wilde bewandelen om erachter te komen wat mijn persoonlijke stukje magie was. Ik wilde niet meer het pad van de halve wereld bewandelen en me altijd afvragen of dit het nou was. Ik vond een stukje van mijn eigen pad en ik ben het gaan volgen. Mijn eigen ‘yellow brick road’. Ik ben gaan voelen. Gaan proberen. Gaan dapper doen. Gaan kiezen. Voor mezelf en voor niemand anders! En dat maakte het op sommige momenten rete moeilijk. Want ik kreeg er ruzie door, werd genegeerd, verloor dierbare vriendschappen. Maar tot op de dag van vandaag sta ik nog altijd achter dit bewandelde pad. Want het hele pad wat bewandeld werd was dat van MIJ. En niet die van iemand anders die vond dat ik het anders moest doen.
Ik startte zelfs mijn eigen bedrijf. Hoe sceptisch anderen (en misschien ikzelf) er misschien ook over waren. Ik bracht het tot een succes! Maar ik merkte dat ik de ballen wist van ondernemen, dus ik ging het leren. Ook al waren er meningen om mij heen die vonden dat het een te grote investering was. Want dat geld heb je toch niet? En tóch deed ik het. Want iets trok aan mij. Iets zei; ‘Aïsha, dit moet je doen! Dit is je ‘yellow brick road.’ En hell yeah, wéér een bevestiging dat mijn pad het juiste was. Want door dit ondernemerstraject sprankelde mijn stukje magie steeds meer en meer. Kon ik het eindelijk herkennen als mijn magie en kon ik het najagen! Waardoor een nieuw idee ontstond. Waardoor mijn missie in dit leven naar boven kwam; Vrouwen te inspireren met mijn reis. Mijn reis over het pad van angsten, niet meer uit je bed willen komen, zelfontwikkeling en het vinden van de magie in jezelf. Wat mij ertoe bracht om te gaan voor mijn eigen pad. Wat mij bracht bij een gevoel niet meer voor de buitenwereld te willen leven, maar voor mij. Wat mij alleen maar deed beseffen hoeveel magie er eigenlijk in mij zit, waardoor ik zelfverzekerder door het leven ga. Waardoor ik stappen durf te zetten die ik eerder niet had durven zetten. En deze stap is er eentje van. ‘Mind Your Blissness’ Het vinden van je eigen geluk met de juiste verhouding fuck-it mentaliteit en een happy mindset. De magie die in je zit vertrouwen en van binnen naar buiten leven, in plaats van buiten naar binnen.
Ga je met me mee op reis? Zoeken naar mooie momenten, nieuwe lessen en dappere dingen die joy brengen! Zonder afleiding van wat er van je verwacht wordt. Want dat brengt je eigen geluk en magie in het laatje, dat is toch wat zou moeten?
XOXO
Ilustratie van Pink Undies
P.S. De komende tijd zal er hier waarschijnlijk het een en ander veranderen. Leesjeblij.nl gaat plaats maken voor Mind Your Blissness. Voor de échte Leesjeblij-ers die niet zonder kunnen zal ik kijken of er nog een apart kopje voor komt!
Damn sis! Wat bulk je toch van talent! Ik sluit me graag aan en ga graag met je op reis❤️
Wat weet je het mooi onder woorden te brengen in no nonsense taal